نصب سیستم تهویه مطبوع یا همان چیلر نیازمند زیرساختهای قوی و برنامهریزی دقیق است. در وهله اول، فضای کافی برای نصب چیلر و تجهیزات جانبی نظیر برج خنککن و پمپها ضروری است. مسیر لولهکشی آب سرد و برقرسانی باید مطابق با استانداردهای صنعتی طراحی شود.
زیرساختهای مورد نیاز:
- فضای فنی وسیع در موتورخانه یا پشتبام
- تامین برق سه فاز با ظرفیت بالا
- شبکه لولهکشی آب چیلر و برگشت
- سیستم کنترل پیشرفته
شرایط نصب:
- دسترسی مناسب برای حمل و نصب تجهیزات
- مقاومت سازهای ساختمان در برابر وزن چیلر و برج
- درنظر گرفتن مسیرهای سرویس و نگهداری
چیلر مرکزی برای پروژههای بزرگ اداری، تجاری و صنعتی گزینه ایدهآلی است.
کلمات کلیدی: نصب چیلر مرکزی، زیرساخت چیلر، شرایط نصب چیلر، تاسیسات تهویه مطبوع
تحلیل عملکرد زیستمحیطی سیستم تهویه مطبوع یا چیلرها استانداردها، گواهیها و چالشهای پایداری
چیلرها یکی از پرکاربردترین سیستم تهویه مطبوع در مقیاسهای بزرگ هستند. در کنار اهمیت عملکرد فنی، بررسی اثرات زیستمحیطی این دستگاهها برای انتخاب بهینه و پایدار ضروری است.
تحلیل زیستمحیطی
-مصرف انرژی و راندمان (COP)
چیلرهای مدرن طبق استاندارد ASHRAE 90.1 باید دارای راندمان انرژی بالا باشند. نسبت عملکرد سرمایشی (COP) معمولاً بین 3 تا 7 است و چیلرهایی با COP بالاتر در دسته دستگاههای کممصرف قرار میگیرند.
- نوع مبرد (Refrigerant)
بیشتر چیلرها از گازهای HFC مانند R-134a یا R-410A استفاده میکنند که گرچه نسبت به CFCها دوستدار لایه اوزون هستند اما پتانسیل گرمایش جهانی (GWP) بالایی دارند. استانداردهای F-Gas در اتحادیه اروپا و قوانین EPA آمریکا به محدودیت استفاده از گازهای با GWP بالا تأکید دارند.
- صدور گواهینامهها
چیلرهای دوستدار محیطزیست معمولاً دارای گواهیهایی مانند:
• AHRI Certified
• Eurovent
• برای پروژههای ساختمانی سبز (LEED)
میباشند که نشاندهنده انطباق با مقررات زیستمحیطی و انرژی هستند.
سیستم تهویه مطبوع،چیلر،مبرد،تهویه مطبوع صنعتی،مصرف انرژی،گازهای گلخانهای،پایداری محیطی